‘Je bakt er niks van!’ kregen slechte pottenbakkers vroeger naar hun hoofd gesmeten in Puglia. Deze mannen konden het wel vergeten: bij hun vrouw, bij hun familie en bij de hele omgeving. Want bijna geen volk ter wereld kan mooi keramiek meer waarderen dan de Pugliesi. Het hoort bij de regio, je ziet het overal. Maar waarom bakken ze in Puglia zo veel met klei?
Wie eens in Puglia op vakantie is geweest, kan het niet zijn ontgaan: de inwoners zijn dol op handgemaakt aardewerk, in alle kleuren en maten. Maar waarom kom je hier zoveel keramieken potten, vazen, borden en decoraties tegen? Het antwoord is heel eenvoudig: de grond is hier rijk aan klei. Al sinds de oudheid wordt er volop mee gebakken. De grote hoeveelheden wijn en olie die de Pugliesi (toen al) produceerden, vervoerden ze in keramieken vazen. Dankzij deze lange traditie met aardewerk, is het vandaag de dag niet meer weg te denken uit de regio.
Een bezoekje aan een van de vele werkplaatsen is dan ook een aanrader. Hier weten de pottenbakkers in mum van tijd een homp klei om te vormen tot, bijvoorbeeld, mooi serviesgoed. Je kunt het zo gek niet bedenken wat er allemaal uit hun handen komt: paraplubakken, spaarpotten, bloemenvazen, peper- en zoutvaatjes en nog veel meer. Daarna laten ze de klei drogen en gaat het werk de oven in.
Vroeger was het gebruikelijk dat passanten nieuwsgierig hun hoofd naar binnen staken en vroegen: ‘Caminaru, a’ cuette buene lu caminu?’ (dialect voor: ‘Pottenbakker, heb je ze goed gebakken in de oven?’) Niet zo maar een vraag; want dit was ooit het moeilijkste deel van het proces. In de houtgestookte ovens was het lastig de temperatuur te bepalen – helemaal, als je bedenkt dat ze die met behulp van brandende takken boven de 1000 graden moesten zien te krijgen.
De grootste belediging die je aan een bakker kon geven was ‘Quiddu no’ sape cocere’ (Je bakt er niks van). Wie dit naar zijn hoofd geslingerd kreeg, kon het wel vergeten. Bij zijn vrouw, zijn familie en zelfs de omgeving. Want misbaksels daar zat en zit niemand op te wachten. Gelukkig voor hen bestaat er tegenwoordig de elektrische oven, waarmee de temperatuur eenvoudig kan worden afgestemd en het proces voor de bakkers een stuk eenvoudiger is geworden.
Het grootste en bekendste keramiekdorp is Grottaglie, liggend op een kleine heuvel bij Taranto. Hier is de keramiekindustrie al eeuwenlang booming business. Je vindt er meer dan vijftig ateliers, waar met de hand keramiek wordt gemaakt. Een aanrader tijdens je bezoek aan Puglia.
Maar ook in andere dorpen weten ze wel raad met klei. Bijvoorbeeld in Ruffano, waar ons traditionele en zelfontworpen servies wordt vervaardigd door de familie Falcone. In dit dorp is de productie kleinschaliger. Om die reden hebben wij gekozen voor dit typisch Zuid-Italiaanse familiebedrijf, waarin het ambacht al vijf generaties lang wordt doorgegeven. Zij werken dagelijks met passie aan hun prachtige producten gemaakt van aardenwerk – oké, dit gaat niet altijd even snel, maar dat hoort ook bij een Zuid-Italiaans familiebedrijf… Benieuwd naar wat vader Falcone en zijn zonen voor ons maken? Neem een kijkje in onze webshop.
Bestel nu een van onze producten en krijg een probeerverpakking taralli, zoutjes uit Zuid-Italië voor bij de borrel, cadeau!
